Κασσελούρης Θωμάς

5.1. Εισαγωγή Τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (Σ.Δ.Ε.) αποτελούν ένα δρόμο κοινωνικής και οικονομικής επανένταξης των νέων που δεν έχουν ολοκληρώσει την υποχρεωτική εννιάχρονη εκπαίδευση, δηλαδή δεν έχουν αποκτήσει απολυτήριο Γυμνασίου. Στη βάση αυτή τέθηκε ως αρχικός σκοπός της λειτουργίας των Σ.Δ.Ε., η ενθάρρυνση και η δημιουργία δικτύων συνεργασίας ανάμεσα στο σχολείο, την τοπική κοινωνία, τον επιχειρηματικό κόσμο και την εκπαίδευση για την μαζική προσέλκυση νέων που εντάσσονται στην παραπάνω κατηγορία. Ήδη από το 1995, η Λευκή Βίβλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στο κεφάλαιο «Πάλη κατά του Κοινωνικού Αποκλεισμού», είχε εντάξει ως πρώτο, το θέμα της κοινωνικής ένταξης των υποεκπαιδευμένων νέων. Παίρνοντας μάλιστα υπόψη και την εμπειρία από άλλες χώρες υπογράμμιζε την ανάγκη εξεύρεσης διαφορετικών τρόπων αντιμετώπισης των ανισοτήτων που δημιουργούν η κοινωνία της πληροφορίας, η παγκοσμιοποίηση και η ανάπτυξη ενός πολιτισμού της επιστήμης και της τεχνολογίας. Έτσι ξεκίνησ

4.1. Εισαγωγή Μια προβλεπόμενη δυνατότητα που έχει σχεδιαστεί από το Κεντρικό Κράτος στα πλαίσια της αντιμετώπισης της υποεκπαίδευσης και του αναλφαβητισμού είναι τα Κέντρα Πιστοποίησης Απολυτήριου Δημοτικού Σχολείου. Φορέας υλοποίησης είναι το Υπουργείο Παιδείας που σε συνεργασία με τα Γραφεία Εκπαίδευσης κατά Νομό και Διεύθυνση, προκηρύσσουν γραπτές και προφορικές εξετάσεις με σκοπό την απόκτηση Τίτλου Δημοτικού Σχολείου (Απολυτήριο Δημοτικού) για όσους συμπλήρωσαν το όριο ηλικίας της υποχρεωτικής φοίτησης και δεν το κατέχουν. Για την εφαρμογή της παραπάνω διάταξης, καθιερώνεται ενιαία διαδικασία πραγματοποίησης των εξετάσεων, η οποία επιγραμματικά θα μπορούσε να περιγραφεί ως εξής: οι Διευθυντές των Σχολείων ενημερώνουν τους ενδιαφερόμενους για τη δυνατότητα απόκτησης Τίτλου Σπουδών Δημοτικού και τους παραπέμπουν για υποβολή αίτησης στη Διεύθυνση ή στο Γραφείο Εκπαίδευσης που υπάγεται το σχολείο, στη σχολική περιφέρεια του οποίου κατοικούν. Στη συνέχεια, ο Προϊστά

Το προφίλ του αναλφάβητου μεταπολεμικά Κατάγεται: Από αγροτικό τύπο πολυμελούς οικογένειας, που ήρθε, ως οικονομικός μετανάστης από την επαρχία (κυρίως Πελοπόννησο, Ήπειρο αλλά και Κρήτη, Μακεδονία) μετά τον πόλεμο. Έφυγε από τον τόπο καταγωγής εξαιτίας των περιορισμένων μορφών αγροτικής απασχόλησης και δραστηριοποιήθηκε αρχικά σε χώρους έντασης εργασίας ως φθηνό εργατικό δυναμικό (εργοστάσια και βιοτεχνίες στις παρακηφίσιες περιοχές, στις οικοδομές, στην αποκομιδή σκουπιδιών κτλ.). Διατηρεί έναν περιορισμένο κλήρο στον τόπο κατοικίας του με τον οποίο εξακολουθεί να είναι δεμένος συναισθηματικά και οικονομικά (συμπληρωματικά εισοδήματα από μίσθωμα ή εισόδημα σε είδος). Εκπαίδευση: Εξαιτίας του πολέμου δεν ολοκλήρωσε τη βασική εκπαίδευση (Δημοτικό) και τα «όποια γράμματα έμαθε» δεν επαρκούσαν για την ουσιαστική χρήση του γραπτού δικτύου επικοινωνίας. Παρ’ όλα αυτά, ο γραπτός λόγος δεν του ήταν αναγκαίος στα επαγγέλματα χαμηλών δεξιοτήτων που δραστηριοποιούνταν. Τόπος κατοικίας: Σ