Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2019

Η Ανάδυση

Κόρωνος, Νάξος Ιούλιος 2017 Στη σύζυγό μου Φλώρα και στην κόρη μας Γεωργία ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ Νοέμβρης 1981 Ο σύντροφος γραμματέας μιας τοπικής οργάνωσης του ΚΚΕ των δυτικών προαστίων, ανέλυε την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος για τις εκλογές που έγιναν κοντά ένα μήνα πριν. Ήταν ένας πανύψηλος, θεόλεπτος οικοδόμος, με μακριά αχτένιστα μαλλιά, δασύς και με πεταχτές φλέβες, που φούσκωναν ακόμη περισσότερο με την ένταση της φωνής και τόνιζαν το καρύδι στο λαιμό του, σχεδόν πάντα αξύριστος, ίσως για να καλύψει τις αυλακιές που ανοίγει στο δέρμα ο αέρας και το ηλιοβρόχι της οικοδομής. Ο γραμματέας χτυπούσε κάθε τόσο το ξεχαρβαλωμένο, ξύλινο γραφείο που στηριζόταν στο ένα πόδι από μια σκισμένη σανίδα για να τονίσει κάποιο σημείο της ομιλίας του, κι αυτό σειόταν, πήγαινε πέρα δώθε, όπως οι επιβ

Σχετικά με την ποιητική συλλογή του Παύλου Σιδηρόπουλου «Έχω μια θλίψη για τα μακρινά αριστουργήματα» (περιοδικό ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, τ. 69-72)

Η γενική αίσθηση που αποπνέει διαβάζοντας τα ποιήματα του Παύλου Σιδηρόπουλου είναι η υπερευαισθησία για τη ζωή, τον έρωτα, τη μοναξιά, τα αδιέξοδα των επιλογών του. Δεν θα πρωτοτυπήσω στην κριτική μου προσέγγιση, αλλά θα δανειστώ έναν χαρακτηρισμό που ενυπάρχει στα προλεγόμενα της ποιητικής συλλογής, ότι δηλαδή «καταγράφει τον εσωτερικό κόσμο ενός ανθρώπου παλμογράφου στην ανθρώπινη ευαισθησία». Πράγματι, ο Παύλος Σιδηρόπουλος είναι ένας παλμογράφος που τον κάνει να μεταπηδά από το ναδίρ, δηλαδή από το θάνατο, μέχρι τη χαρά από κάθε τι απλό και συνηθισμένο στιγμιότυπο στην έντονη ζωή του: πρώτα από όλα από τη μουσική που τόσο αγάπησε, από τον έρωτα από τον οποίο πρόσμενε πολλά, από τις συνεχείς αναπολήσεις της παιδικής του ηλικίας, που συχνά κατέφευγε μάλλον για να πάρει δύναμη, από τις αντινομίες και τα αδιέξοδα καπιταλιστικού κόσμου που διέβλεπε, από τις υπερβατικές αναζητήσεις στα ταξίδια του ανά τον κόσμο. Με βάση αυτό το γενικό σχήμα μπορούμε να προσεγγίσουμε και τη φιλο

Οι κλασικοί κοινωνιολόγοι για τον κοινωνικό αποκλεισμό - Classic sociologists on social exclusion

Συγγενής έννοια του κοινωνικού αποκλεισμού είναι η κοινωνική ανισότητα (social inequality). Η διαφορά των δύο όρων μπορεί να εντοπιστεί στη λειτουργική χρησιμοποίηση του καθενός: Με την κοινωνική ανισότητα αποδίδεται περισσότερο μια παγιωμένη κοινωνική κατάσταση που προέρχεται από την ταξική διαίρεση της κοινωνίας και παραπέμπει στη χρήση των ανάλογων εργαλείων για την κατανόησή της. Έτσι, με την κοινωνική ανισότητα στις εκάστοτε κοινωνικές συνθήκες, αποδίδεται η άνιση απολαβή του πλούτου, της κοινωνικής δύναμης, της δόξας και του γοήτρου, της μόρφωσης κλπ. Δεν ερμηνεύεται συνεπώς μια κατάσταση σε καθαρά ατομικά πλαίσια αλλά σε σχέση με την κοινωνική ένταξη του ατόμου, η οποία δημιουργεί και τις άνισες ευκαιρίες και τις δυνατότητες που έχουν τα άτομα αυτά, ως μέλη μιας συγκεκριμένης τάξης, στο να βελτιώσουν ή να χειροτερεύσουν την κοινωνική τους θέση. Αντίθετα, με τον όρο «κοινωνικός αποκλεισμός» συγκεκριμενοποιείται περισσότερο η δυσχερής θέση ενός ατόμου ή μιας συγκεκριμένη