Μαζικοί διορισμοί δασκάλων
Συνέντευξη στην εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1994
Ερώτηση: Το υπουργείο παιδείας με την τακτική του έχει φέρει σε αντιπαράθεση τις δυο κατηγορίες αδιόριστων δασκάλων και νηπιαγωγών, τους αποφοίτους των Παιδαγωγικών Ακαδημιών και αυτούς των παιδαγωγικών Τμημάτων των ΑΕΙ. Τελικά που αποσκοπεί;
Απάντηση: Κάτω από την πίεση του εκπαιδευτικού κινήματος η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1984 προχώρησε στην ίδρυση και λειτουργία των Ανωτάτων Παιδαγωγικών Τμημάτων (ΑΠΤ) δασκάλων και νηπιαγωγών. Επέτρεψε όμως και τη συνέχιση της λειτουργίας των παιδαγωγικών Ακαδημιών (ΠΑ) για ν’ αντιμετωπιστούν, όπως έλεγε τότε, οι ανάγκες σε δασκάλους των τεσσάρων επόμενων χρόνων. Το αποτέλεσμα ήταν να πάρουν πτυχίο, τα έτη ’84- ’88, 16000 δάσκαλοι και νηπιαγωγοί από τις Π.Α., ενώ άρχισαν να αποφοιτούν και οι 400 των ΑΠΤ. Έτσι σήμερα ο συνολικός αριθμός των αδιόριστων «εκτοξεύτηκε» στις 26.000. Με το νομοσχέδιο που συζητιέται στη Βουλή μπαίνει σε αμφισβήτηση ο θεσμός της επετηρίδας αφού εισάγει την ποσόστωση ανάμεσα στις δυο κατηγορίες (αρχικά 70% από τις Π.Α. και 3ο% από τα ΑΠΤ) με προφανή στόχο να «μοιράσει» την ανεργία, πατώντας στο πρόβλημα που η ίδια δημιούργησε. Με την καταστρατήγηση της ενιαίας επετηρίδας η κυβέρνηση στοχεύει επίσης στην αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, την υπονόμευση του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, τη διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Ερώτηση: Στις σημερινές συνθήκες με τη συσσώρευση δεκάδων χιλιάδων αδιόριστων, η επετηρίδα εξακολουθεί να έχει νόημα;
Απάντηση: Ο θεσμός της επετηρίδας έχει καταγραφεί στη συνείδηση του εκπαιδευτικού κινήματος σαν το μόνο δίκαιο, μη αμφισβητήσιμο σύστημα διορισμού. Οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, ειδικά εκείνοι που βρίσκονται στο τέλος της επετηρίδας, δεν πρέπει να προσβλέπουν σε οποιοδήποτε σύστημα κατάργησής της (πχ. εξετάσεις), γιατί έτσι ανοίγει ο δρόμος του ρουσφετιού και της αναξιοκρατίας. Αντίθετα πρέπει να παλέψουν μέσα από το εκπαιδευτικό κίνημα για μαζικούς διορισμούς, αύξηση των δαπανών για την Παιδεία. Για να ανατραπεί η πολιτική διάλυσης της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.
Ερώτηση: Ποια λύση πρέπει να δοθεί;
Το πρόβλημα της αδιοριστίας δασκάλων – νηπιαγωγών μπορεί να λυθεί μόνο με μαζικούς διορισμούς σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Η θέση του διδασκαλικού κινήματος είναι να γίνουν 5000 διορισμοί. Το δημογραφικό πρόβλημα που επικαλείται η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει το χαμηλό αριθμό διορισμών (περίπου 1000 κάθε χρόνο) δεν ευσταθεί, αφού μόνο οι αναπληρωτές δάσκαλοι που καλύπτουν πραγματικά κενά ξεπερνούν τους 6000. Αν θέλει, λοιπόν, η κυβέρνηση να βάλει τα θεμέλια για τη σωστή λύση του προβλήματος που η ίδια δημιούργησε, πρέπει να δει το θέμα της αύξησης των διορισμών σε σχέση με τις σημερινές ανάγκες του δημοτικού σχολείου. Να προχωρήσει στη μείωση του ωραρίου των δασκάλων με ταυτόχρονη αύξηση των αποδοχών τους, τη γενίκευση της ενισχυτικής διδασκαλίας, την τοποθέτηση ενός επιπλέον δασκάλου στα πολυθέσια σχολεία, τη μείωση της αναλογίας δασκάλου- μαθητών στο1 προς 20, την υποχρεωτική προσχολική αγωγή, την κατάργηση των μονοθέσιων σχολείων και πολλά άλλα.
Ερώτηση: Το υπουργείο παιδείας με την τακτική του έχει φέρει σε αντιπαράθεση τις δυο κατηγορίες αδιόριστων δασκάλων και νηπιαγωγών, τους αποφοίτους των Παιδαγωγικών Ακαδημιών και αυτούς των παιδαγωγικών Τμημάτων των ΑΕΙ. Τελικά που αποσκοπεί;
Απάντηση: Κάτω από την πίεση του εκπαιδευτικού κινήματος η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1984 προχώρησε στην ίδρυση και λειτουργία των Ανωτάτων Παιδαγωγικών Τμημάτων (ΑΠΤ) δασκάλων και νηπιαγωγών. Επέτρεψε όμως και τη συνέχιση της λειτουργίας των παιδαγωγικών Ακαδημιών (ΠΑ) για ν’ αντιμετωπιστούν, όπως έλεγε τότε, οι ανάγκες σε δασκάλους των τεσσάρων επόμενων χρόνων. Το αποτέλεσμα ήταν να πάρουν πτυχίο, τα έτη ’84- ’88, 16000 δάσκαλοι και νηπιαγωγοί από τις Π.Α., ενώ άρχισαν να αποφοιτούν και οι 400 των ΑΠΤ. Έτσι σήμερα ο συνολικός αριθμός των αδιόριστων «εκτοξεύτηκε» στις 26.000. Με το νομοσχέδιο που συζητιέται στη Βουλή μπαίνει σε αμφισβήτηση ο θεσμός της επετηρίδας αφού εισάγει την ποσόστωση ανάμεσα στις δυο κατηγορίες (αρχικά 70% από τις Π.Α. και 3ο% από τα ΑΠΤ) με προφανή στόχο να «μοιράσει» την ανεργία, πατώντας στο πρόβλημα που η ίδια δημιούργησε. Με την καταστρατήγηση της ενιαίας επετηρίδας η κυβέρνηση στοχεύει επίσης στην αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, την υπονόμευση του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, τη διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Ερώτηση: Στις σημερινές συνθήκες με τη συσσώρευση δεκάδων χιλιάδων αδιόριστων, η επετηρίδα εξακολουθεί να έχει νόημα;
Απάντηση: Ο θεσμός της επετηρίδας έχει καταγραφεί στη συνείδηση του εκπαιδευτικού κινήματος σαν το μόνο δίκαιο, μη αμφισβητήσιμο σύστημα διορισμού. Οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, ειδικά εκείνοι που βρίσκονται στο τέλος της επετηρίδας, δεν πρέπει να προσβλέπουν σε οποιοδήποτε σύστημα κατάργησής της (πχ. εξετάσεις), γιατί έτσι ανοίγει ο δρόμος του ρουσφετιού και της αναξιοκρατίας. Αντίθετα πρέπει να παλέψουν μέσα από το εκπαιδευτικό κίνημα για μαζικούς διορισμούς, αύξηση των δαπανών για την Παιδεία. Για να ανατραπεί η πολιτική διάλυσης της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.
Ερώτηση: Ποια λύση πρέπει να δοθεί;
Το πρόβλημα της αδιοριστίας δασκάλων – νηπιαγωγών μπορεί να λυθεί μόνο με μαζικούς διορισμούς σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Η θέση του διδασκαλικού κινήματος είναι να γίνουν 5000 διορισμοί. Το δημογραφικό πρόβλημα που επικαλείται η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει το χαμηλό αριθμό διορισμών (περίπου 1000 κάθε χρόνο) δεν ευσταθεί, αφού μόνο οι αναπληρωτές δάσκαλοι που καλύπτουν πραγματικά κενά ξεπερνούν τους 6000. Αν θέλει, λοιπόν, η κυβέρνηση να βάλει τα θεμέλια για τη σωστή λύση του προβλήματος που η ίδια δημιούργησε, πρέπει να δει το θέμα της αύξησης των διορισμών σε σχέση με τις σημερινές ανάγκες του δημοτικού σχολείου. Να προχωρήσει στη μείωση του ωραρίου των δασκάλων με ταυτόχρονη αύξηση των αποδοχών τους, τη γενίκευση της ενισχυτικής διδασκαλίας, την τοποθέτηση ενός επιπλέον δασκάλου στα πολυθέσια σχολεία, τη μείωση της αναλογίας δασκάλου- μαθητών στο1 προς 20, την υποχρεωτική προσχολική αγωγή, την κατάργηση των μονοθέσιων σχολείων και πολλά άλλα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου